ذغال و چوب

درست کردن آتش

درست کردن آتش از دو راه امکان پذیر است: یا آتش با چوب و یا آتش با زغال.

اما آتش حاصل از این دو چه تفاوتی با یکدیگر دارد؟

زغال: عمر آتشی که حاصل از سوختن زغال است، بسیار طولانی تر از چوب است و حجم کمتری را نسبت به گرما و حرارتی که می دهد، اشغال می کند. همین طور حرارت آن زیاد به هدر نمی رود؛ از این رو برای داشتن حرارتی یکنواخت و ملایم از زغال استفاده می شود.

چوب: چوب آسان تر آتش می گیرد و حمل و نقل آسان تری دارد. همچنین بوی حاصل از آتش آن مطبوع است و آزار دهنده نیست. در تهیه ی آتش با چوب به این نکات توجه کنید:

چنانچه چوب ها به یکدیگر نزدیک باشند، اکسیژن کافی به آتش نمی رسد، حرارت آن کم می شود و در نهایت خاموش می شود. اگر چوب ها را روی صفحه ی فلزی مشبکی قرار دهیم، هوا از زیر چوب ها رد می شود و آن ها را دوباره شعله ور می کند. و در نهایت دقت داشته باشید که چوب های خرد شده، برای شعله ور شدن آتش مناسب تر هستند زیرا راحت تر آتش می گیرند.

حمل چوبهای نیم سوز

اگر برای درست کردن آتش کبریت ندارید، می توان از چوب های نیم سوز استفاده کرد. برای این کار نیاز به محفظه دارید که قوطی حلبی، جعبه، شاخ حیوانات و … گزینه های مناسبی هستند. محفظه را با خاک نرم بپوشانید و روی آن خاک برگ بریزید. هر از گاهی چوب های نیم سوز را نگاه و شعله را بررسی کنید. اگر مراقبت خوبی از چوب ها داشته باشید، می توانید چند روز آن ها را با خود حمل کنید. خاک برگ هایی که با آن روی چوب هارا می پوشانید، مانع رسیدن اکسیژن به چوب ها می شوند و از سویی هم باید مقداری هوا به چوب ها برسد تا سریع خاموش نشوند.

تهیه ی زغال چوب

زغالی که از چوب تهیه می شود، وزن کمتر و حرارت بالایی دارد. برای تهیه زغال چوب، چوب ها را به صورت فشرده درون گودالی قرار دهید و روی آن ها را با خاک بپوشانید و سپس از چندیم جهت مختلف آن را مشتعل کنید و در نهایت با محدود کردن هوا تلاش کنید آتش ملایم شود. در دمای ۲۶۰ درجه سانتی گراد، واکنش های شیمیایی سبب می شود دمای چوب های در حال اشتعال بالا رود که این عمل هوای مجاورت چوب ها را بالا می برد و رفته رفته آن ها را به کربن تبدیل می کند. این کار ممکن است روزها به طول بینجامد که به سوخت مصرفی برای سوختن چوب ها نیز بستگی دارد. در پایان بعد از اینکه فرآیند تمام شد؛ زغال ها را در همان گودال سرپوشیده قرار می دهیم زیرا در کجاورت هوا ممکن است دوباره شعله ور و به خاکستر تبدیل شوند. ذکر این نکته حائر اهمیت است که کیفیت زغال تولیدی به نوع چوبی که مصرف می کنیم، بستگی دارد.

این روزها انواع زغال قلیان و کبابی با چوب های مختلف تهیه و تولید می شوند و بیش ترین زغال کبابی با چوب مرکبات، درخت پسته، گردو، انجیر، بادام و … تولید می شوند.

زغال قهوه خانه ای

این زغال ها که در قهوه خانه ها استفاده می شود، اغلب از چوب درخت مرکبات تهیه می شود. از نظر کیفیت مثل زغال لیمو است و تنها فرق آن شکل ظاهری است و از نظر سوختن تفاوتی با آن ها ندارد. قیمت این زغال مناسب تر است و اغلب در قهوه خانه ها استفاده می شود.

زغال کبابی

زغال کبابی ، زغالی است که هنگام آتش گرفتن، دود، بو و جرقه نداشته باشد و زمانی که زغال کاملا آتش گرفته و سرخ شده، نیازی به باد زدن مداوم نداشته باشد و دیر از خود خاکستر بر جای بگذارد. این محصول هم در بسته بندی های کوچک و هم به صورت فله ای قابل فروش است.